Review: Sorrows Path – Touching Infinity

Κάποιους δίσκους θέλεις αρκετά ακούσματα για να τους αφομοιώσεις και αυτό συνέβη και με την τελευταία δουλειά των doomsters Sorrows Path, μίας εκ των αρχαιότερων (με την καλή έννοια) σχημάτων στην Ελλάδα. Μία μπάντα που παρά το γεγονός ότι έχει περάσει στην κυριολεξία από χίλια μύρια κύματα, δε σταματάει να δουλεύει και να παράγει μουσική και έργο. Συν τοις άλλοις, το γεγονός ότι είναι από τις μπάντες που γράφουν βιωματικά, προσδίδει επιπλέον ενδιαφέρον στους δίσκους τους.

Ξεκινάμε λοιπόν με το Intro to Infinity, το οποίο είναι το πρελούδιο για ό,τι θα ακολουθήσει. Το Fantasies Will Never Die που έπεται, είναι κατά τη γνώμη μου το «δυνατότερο» κομμάτι του δίσκου από κάθε άποψη. Ο στίχος «παντρεύεται» άψογα με τις κιθάρες και τα μπάσα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το συγκεκριμένο κομμάτι έγινε και βίντεο κλιπ. Highlight για μένα είναι το σόλο riff.

Συνεχίζουμε με το Leneh, ένα εκ των κομματιών με μεγάλη βαρύτητα στίχου και τις κιθάρες να υποστηρίζουν άψογα το όλο νόημα. Το My Chosen God που έπεται, είναι κομμάτι χαμηλότερου ρυθμού, το οποίο ωστόσο ταιριάζει με το σκοτεινό και μελαγχολικό περιεχόμενο του κομματιού. Στο ίδιο κόνσεπτ περιεχομένου και το Metaphysical song που ακολουθεί, με έναν πιο επικό τόνο όμως. Κατά τη γνώμη μου, είναι το κομμάτι στο οποίο η μπάντα εκφράζει το νόημα του όλου δίσκου. Είναι άλλωστε το κομμάτι ακριβώς στη μέση του δίσκου. Έπεται το The Subconscious, το οποίο χαρακτηρίζεται και αυτό από τις μελωδικές κιθάρες και τον σκοτεινό επικό του ρυθμό.

Το Beauty έχει έναν τόνο περισσότερο ικετευτικό και παρακλητικό, καθώς περιγράφει την πνευματική αναζήτηση σαν μία επώδυνη γέννα ενός καινούριου εαυτού. Στο ίδιο μοτίβο και το Forgiveness, το οποίο περιγράφει την ιστορία του μέσου ανθρώπου, με τις κιθάρες, τα μπάσα και τα ντραμς να υποστηρίζουν άψογα το μήνυμα αγάπης και συγχώρεσης. Το τελευταίο μουσικό και στιχουργικό κομμάτι, Revival of the Feminine Grandeur, το οποίο προηγείται πριν από το αποχαιρετιστήριο instrumental Touching Infinity, περιγράφει τη ματαιότητα του κόσμου, απευθύνοντας ένα μήνυμα απόγνωσης και συγχώρεσης…

Ο δίσκος εκφράζει την ψυχοσύνθεση της μπάντας κι αυτό φαίνεται καθ’ όλη τη διάρκειά του. Η παραγωγή είναι αρτιότατη και, χρησιμοποιώντας το μήνυμα που θέλουν να περάσουν οι Sorrows Path, η «γέννα» μπορεί να άργησε, αλλά το αποτέλεσμά της (ο δίσκος δηλαδή), άξιζε πραγματικά τον κόπο!

TRACKLIST: